Polyfinario. :-)

Sawadie ka,

Of terwijl, hallo daar zijn we weer.

Zoals met ons zelf afgesproken, hebben we afgelopen Dinsdag niks gedaan, wat ons prima is bevallen.
Niks, dat wil zeggen, lezen, puzzelen, zwemmen, buurten en natuurlijk een drankje en een hapje.   Lijkt wel vakantie.
Een ding moet nog wel worden verteld.  Lilian gaat ’s avonds naar de wc, en trapt bij de deur, boven op een klein Gekkootje.  Het bloed spoot er uit.  We hebben het lieve beestje, levenloos in de prachtige tuin achter gelaten.

Afgelopen woensdag zijn we ’s ochtends vertrokken aan een rit van máár  36km,  wetende dat in de laatste 6km het venijn zit, met de laatste pittige hellingen van deze tocht.  Wederom werden we zeiknat van het zweet, en waren de liters water niet aan te slepen. We hebben nog nooit zoveel water gedronken als nu. Drie liter per man / vrouw per dag is normaal.  Wilfred stopte op een gegeven moment, om zijn shirt uit te wringen, want het was door en door nat, ongeveer 1liter water kon hij eruit wringen. Eenmaal op de top aangekomen, waar ook het hotel was voor de komende nacht, kwam Lilian er achter dat ze geen  sigaretten meer had, en daarom maar een stukje van 2 km terug naar beneden  om vervolgens die laatste  2 pittige  km opnieuw naar boven te zwoegen.  Stom hè.
Uiteindelijk dus toch aangekomen bij het hotel moesten we niet  via de hoofdingang met de fiets maar via een zij ingang omdat je bij de hoofdingang ongeveer 750 treden naar beneden moest dit is met de fiets niet te doen, echter de zij ingang was aan een weg die nog zeker tien keer steiler was (we schatten zeker 25%) dan de tocht die we net gemaakt hadden, dus oké die kan er ook nog wel bij.
Een maal op onze kamer aangekomen, leek het er wel op, of dat een of andere losgeslagen kunstenaar zich totaal had uitgeleefd.   Want het leek erop of dat je in een aquarium sliep overal om je heen waren vissen , zelfs de deurknoppen waren vissen.  Het park was overigens in een prachtige tuin tegen een helling aan gelegd, met in het midden een net zo prachtig,  maar ijskoud zwembad.
Op het terras hebben we vervolgens getoost, op het afdwingen van de laatste helling.

De volgende dag (Donderdag),  waren we al weer vroeg op, om naar onze volgende locatie Jasmin Hills Lodge  te vertrekken.  Een tocht van weer 53km naar Doi Saket waar we twee nachten zullen blijven.  Ondanks dat de zon weer hard aan het werk was, ging ons deze tocht vrij gemakkelijk af.  De eerste 6 km welke we de dag er voor moesten klimmen, gingen nu bergafwaarts. Inclusief een lekkere iced  – Coffee, hadden we om 12:00 nog maar 5km voor de boeg.  Daarom besloten om in een klein dorpje wat te eten en te drinken,  voordat we naar de lodge  gingen.  Hier een biertje besteld, welke zo koud was , dat het ijs er in stond. Maar super lekker eten. Uiteindelijk vertrokken voor de laatste 5 km van deze dag, via een chinees kerkhof. Na nog wat inkopen gedaan te hebben bij een lokale markt kwamen we aan bij Jasmin Hill Lodge, een kleinschalig parkje met 6 huisjes aan het water, de eigenaren zijn heel aardig en doen er alles aan om het je zo goed mogelijk naar de zin te maken. Ook hier moet je om een uur of vier bestellen voor het avond eten zo dat ze alle tijd hebben om het te maken en nog evt inkopen te doen. Hier hebben ze een heel klein maar heel mooi zwembad met twee waterspuwers. Als diner hebben we voor de eerste keer Maleisisch gegeten, echt een heel andere smaak dan de Thaise keuken, lekker maar Thais geeft toch de voorkeur. De avond doorgebracht op ons terras voor het huisje met een muziekje van omroep Brabant via internet op de iPad,  een Bacootje en een potje kaarten.  
’S Avonds lekker geslapen in een prima bed, en zoals gewoonlijk een paar uur te vroeg wakker.  Gelukkig hebben we hier weer de mogelijkheid om ’s morgens zelf een bakje koffie te zetten.
Vandaag op onze rustdag, na het Amerikaans ontbijt (Thais ligt ons ’s ochtends toch iets te zwaar),  hebben we besloten om toch maar weer een rondje op de fiets te maken.  Op zo’n 12km lag een hele grote dam, waar ze ze hier al,het drinkwater vandaan halen.  We zijn hier mbv de TomTom naar toe gefietst.  Het laatste stukje was toch weer ff lopend omhoog, om de pittige helling tot op de dam lopend te bereiken.  Hier werden we beloond op twee prachtige vergezichten.  Enerzijds  over het water de bergen in, en aan de andere kant over het land, waar je in de verte Doi Saket zag liggen. 
Op de terugweg een klein mazzeltje.  We kwamen weer langs het zelfde tentje als gisteren, met dat zeer koude biertje. Het is wilfred hier een beetje naar zijn bol geschoten, want ik zit  namelijk een beetje te wiemelen op mijn stoel, noemt hij mij zo maar uit het niets een psychisch gestoorde olifant, nou volgens mij is hij gewoon jaloers op mijn slurf dan. (Trouwens hij is de hele vakantie al zo want elke dag loopt hij door de kamer te roepen “ polyfinario, polyfinario, hij is dan op zoek naar zijn pyamabroek die heet blijkbaar polyfinario. Maar ach ja ieder zijn gebrek.)
In Doi Saket, hebben we vervolgens de lokale markt bezocht, met warempel een eigen slagersafdeling, zoals je dat bij ons waarschijnlijk nooit zult zien.  Ze waren hier bezig met het varkensvlees,  waar werkelijk niets van word weggegooid.  Lilian vond dit natuurlijk machtig interessant, en kon haar fijn vertellen, wat de slager aan het doen was.  
We hebben hier onze fietstas weer gevuld, en op de markt voor een paar Bath een zakje kaantjes (echt lekker) en een zakje vruchten gekocht.  Deze vruchten zien er uit als  een aardappeltje, waarin een soort van Lycee zit, net als bij de Chinees en smaakt naar een hele zoete grapefruit.
  Vervolgens hebben we in een tentje aan de weg weer super gegeten, voor een paar centen.  We beginnen te wennen aan de lokale tentjes, en beginnen een neusje te krijgen voor de dingen die we moeten bestellen om het ons naar de zin te maken. In deze omgeving zijn nog veel meer mooie bezienswaardigheden maar die hebben we even apart gezet, we komen hier als we bij Jan Baan Thai (na de fietstocht)  verblijven op terug om te bekijken als we in het bezit zijn van de scooters.  

Tot hier weer ff genoeg.
Vanaf morgen gaan we weer stil aan terug richting Chiang Mai.  Waarschijnlijk nog een paar mooie dagen voor de boeg, om daarna gas terug te kunnen nemen.

Groeitjes uit het nog steeds zeer warme Thailand.

Lilian & Wilfred